İnkar ve Masum Gösterme Çabaları X – „Federal Ordu’dan bilinen yoldaşlık hissi camiada biraz daha yaşatıldı.”

“Nasyonal Sosyalist Yeraltı”nın üyeleri ve destekçilerine karşı süren davada dayanılması da özetlemesi de güç günler oluyor. 26.11.2014 de böyle bir gündü. Tanık olarak çağrılan Ralph Hofmann’ın 1999 yılında Böhnhardt, Mundlos ve Zschäpe ‘ye, bir daire kiralanması ve çeşitli eşyaların sipariş edilmesi için kimliğini verdiğinden şüpheleniliyor. Kimlik, Zwickau Frühlingstraße’deki binanın enkazında bulundu. Onun adına kiralanmış olan Chemnitz’deki başka bir eve teslim edilen ve parası asla ödenmeyen diğer eşyalar da (gündelik şeylerin yanında bir gece görüş aleti, yani yeraltından saldırıların gerçekleştirilmesi için gerekli olan bir alet) orada bulunmuştu.

Hofmann polise verdiği ifadede kimliğini 1999 yılında bir alışveriş merkezine kaybettiğini iddia etmişti. Thomas Starke kendisine bir keresinde, iki “yoldaşı” evinde ağırlayabilir mi diye sormuştu. Bu akşam saatlerinde bir barın önündeki br sokakta olmuştu, Starke’nin yanında kim olduklarını anlamadığı kapşonlu iki adam vardı. Başka bir Nazi tanık, 19.03.2014’te mahkemeye verdiği ifade de Hofmann’ın Starke ve üçlüyü kendisine yönlendirdiği, onun da bunun üzerine onlara kalacak bir yer sağladığını anlatmıştı. Hofmann ise polise böyle bir olay anlatmamıştı.

Hofmann’ın kendisi “Blood & Honour” ağına hiç bir zaman dahil olmamıştı, parti politikasına daha çok yönelmiş gruplarda faaliyet gösteriyordu, “Chemnitz Vatan Koruma”da fonksiyonerdi ve kısa süre öncesine kadar, henüz bu sene yasaklanan “Chemnitz Nasyonal Sosyalistler”in etkinliklerine düzenli olarak konuk oluyordu.

Hofmann, kendinden önceki birçok kişi gibi, kendini tehlikesiz ve sadece çok az politik olarak göstermeye çalıştı. “Paylaştığım çeşitli görüşler oldu. Gençtik ve kimi şeylerle kendimizi özdeşleştirebiliyorduk. Federal Ordudaki zaman sonrasında insan kendini biraz daha geliştiriyordu ve askeri olan vasıtasıyla daha çok elitist olana yöneliniyordu.”

Heyet başkanı tanığı önce çok net ve sabırlı bir şekilde sorguladı, verdiği yanlış bilgilere dikkat çekti, ama onu konuşmaya zorlamadı. Hofmann önce Starke’nin kendisiyle “iki adama” kalacak yer bulunması nedeniyle bir kez daha konuşmuş olduğunu, ama daha sonra onları bir tanıdığına gönderdiğini anlattı. Bu anının kendi lehine olması, mahkemenin aracılık ettiğinden haberi olması nedeniyle olası, ama kesin değildi. Heyet başkanı bunun ardından tanığın ifadesinin tüm çelişkilerini belirttikten sonra sorguyu yarıda kesti, ama ona baskı uygulamak için tek bir denemede bile bulunmadı.

Savunmanın tanığa doğal olarak bir sorusu yoktu. NSU’nun desteklenmesi hakkında başka bilgilerin ortaya çıkması onların çıkarına değil. Federal Savcılık da tek bir soru bile sormadı, olayları aydınlatacak her şeyi reddediyorlar gibi görünüyor.

Müdahil davacılar tanığa baskı uygulamaya devam etmeyi denediler, ama bunun için bir kez daha mahkemenin sorularıyla bağlantı kurmaları gerekti. Mahkemenin sabrı çoğu akşamüstü olduğu gibi tükenmek üzere olduğundan bu çabalar geçersiz tekrar soruları olarak geri çevrildi.

Sorgu, Wohlleben’in savunması ve bir müdahil dava temsilcisi arasındaki bir yüzleşmeyle sona erdi. Müdahil dava avukatı tanığa NSU tarafından öldürülenlerin isimlerini hatırlatmak istedi, ama buna itiraz edildi.

Sonuç olarak Nazi camiasının NSU’yu sadece cinayetlerinde desteklemekle kalmayıp tüm aydınlatma çabalarını bugüne kadar engellemiş olduğu bir kez daha açıklık kazandı. Bunun yanısıra NSU’yu sadece “Blood and Honour” çevresinin desteklemediği, dazlak camiasının dışından aktivistlerin de destek verdiği belli oldu. Bu diğer çevrenin desteği, Blood and Honour’un 2000 yılında yasaklanmasının ardından gelen yıllarda “B&H” üyeleri üzerindeki takip baskısı artarken de söz konusu olmuştu. Hofmann’ın André Eminger’in telefonunda “Ralph Jäger” adı altında kayıtlı olması da buna işaret ediyor olabilirdi. Bu tanım onun ordu tutkusuyla ilgili olabilirdi, Hofmann ordudaki zamanını bir avcı birliğinde geçirmişti. Yani Eminger onu bu kadar iyi tanıyor olmalıydı.