İnkar ve Masumlaştırma Çabaları XI – Zschäpe’nin savunmasının azimli desteğiyle – Antje Probst’un sorgusunun devamı
Bugün eski “Blood& Honour” üyesi Antje Probst’un sorgusuna devam edildi. (İlk sorgu için 20.11.2014 tarihli blog girişine bakınız.) Tanık, katlanılmaz masum gösterme taktiğine devam ederek “Blood & Honour”un politik faaliyetlerinden hiç haberi olmadığını, örnek Nazi grubu “Skrewdriver”a sadece müzikal olarak ve baladlarından dolayı hayranlık duyduğunu vs. iddia etti. Farklı sorular ve başka bilgiler içeren yayınlardan ve tanık sorgularından hatırlatmalar yapılması üzerine de bu tavrında ısrar etti.
Tanık genel olarak yalan ifade vermekten olayı beklenen ceza davasını fazlasıyla haketti. Doruk noktası, sorgunun başlangıcında kendisinin de bir kez daha kısaca André Eminger konusuna değinmesi (bkz. 20.11.2014 tarihli blog girişi) ama bu fırsatı geçen sefer verdiği açık şekilde yalan ifadesini düzeltmek için kullanmamasıydı. Zschäpe’nin savunması bunun üzerine müdahil dava avukatı Hoffmann’ın bir sorusuna itiraz ederek uzunca bir tartışmaya yol açtı: Tanık kendisi ve kocasının çaldığı “AEG” grubunun “Blood & Honour” ile hiçbir ilgisinin olmadığını söylemişti. Hoffmann bunu sorgulayarak ona “AEG”nin müziğini kimin yaptığını sordu. Savunmaya göre bu sorunun davayla hiçbir ilgisi yoktu, oysa ki tanığın inanılırlığı için önemi besbeliydi. Besbelli olan diğer bir şey de tanığın dava için olan anlamıydı, çünkü diğer tanıklar Probst’un verdiği somut destekten ve camiayı militarize etme çabalarından bahsetmişlerdi. Ama tabii ki Zschäpe’nin savunması, üçlünün Chemnitz çevresinden tüm Nazi tanıkların uyguladığı inkar ve masum gösterme stratejisinin bozulması ve NSU’nun daha geniş Nazi çevreleri tarafından desteğine dair başka detayların gün ışığına çıkarılmasıyla ilgilenmiyordu. Benzer bir durum görünen o ki bugün yeniden savunmanın yardımına koşan Federal Başsavcılık ve maalesef onlara katılan kimi müdahil dava temsilcileri için de geçerliydi. Mahkeme heyeti soruya (tabii ki) izin verdi ve tanık soruyu cevapadı.
Zschäpe ve Wohlleben’in savunmaları buna benzer anlamsız itirazlarla duruşmanın devamında da NSU ve “Blood & Honour”ın yapısı için büyük önem taşıyan bu tanığın sorgusuna engel olmaya çalıştılar. Tanığın ifadesi, susma ve sanıkla birlik olma stratejisinin o zamanlarki çevreden kişilerde hala mevcut olduğunu bir kez daha gösterdi. Tanığın en azından burada söz konusu olan yıllarda tüm hayat şartlarında bütünüyle o zamanlarki Nazi camiasına bağlı olduğu da belli oldu: “Şahsen” konserler düzenliyor, mesleki olarak ilgili CD, video, kıyafet ve dergileri satıyordu ve çok kişisel bir şekilde çocuklarının “beyaz olmayan” çocuklarla oynamak durumunda kalmalarından korkuyordu. Tanık ve çevresi bir “ulusal kurtarılmış bölgede” yaşıyor ve yaşamlarını Nasyonal Sosyalizmi yücelten ilkel “beyaz egemenliği” ideolojisine göre şekillendiriyorlardı. Böyle bir dünyada, mültecilere karşı bir “ırk savaşı”ndan etkili bir savaş aracı olarak söz edilmesi nihayetinde şaşırtıcı değildi. Muhbir Szczepanski’nin Saksonya grubunun Zschäpe, Mundlos ve Böhnhardt’ı destekleme kararı aldığı, tanık Probst’un silahlı savaş propagandası yaptığı ve Zschäpe’ye pasaportunu vermek istediği ve Jan Werner’in silah tedarik etmeye çalıştığına dair verdiği bilgiler büyük önem kazandı.
Müdahil davacılar son olarak, polise Mundlos ve Böhnhardt’ı Zwickau’da erkek kardeşini ziyareti sırasında ve daha sonra Halit Yozgat’un cinayetiyle doğrudan zamansal bir bağlantı içerisinde Kassel’de gördüğü ve bu destekçi ağından bağlantı kurulabilecek kişiler tanıdığı bilgisini veren bir Neonazi ile ilgili tamamlayıcı bir delil tespiti talebinde bulundular.