Yaz tatili sona erdi ve Ralf Wohlleben’in avukatı kamu tanığına karşı atağa geçti
Yaz tatili sonrasındaki ilk duruşma günü sıradan geçti. İlk olarak, şu ana kadar yapılmış olan soruşturmalara göre Beate Zschäpe’yi 16.6.2011 günü sabahın erken saatlerinde, diğer sanık Gerlach’dan bir pasaport teslim almak üzere Aşağı Saksonya’daki Haste’ye doğru yola çıkmak üzere geldiği tren istasyonuna götürmüş olan bir taksi şoförü sorgulandı. Ancak tanığın hatırladıkları, polise vermiş olduğu ifadenin kaydında bulunan bilgilerle örtüşmüyordu. Tanık şimdi Zschäpe’yi istasyona götürmüş olduğunu, bunun kısa süre ardından onu, Böhnhardt’ı ve Mundlos’u Frühlingsstraße’ye geri götürmüş olduğunu söyledi. O zamanki sorguyu gerçekleştirmiş olan polislerin vereceği ifade olaya açıklık getirecek mi göreceğiz.
Ardından 29.4.2015 ve 20.07.2015 tarihlerinde ifade vermiş olan bir tanığın sorgusuna devam edildi. Bu tanık 1997 yılında Jena’da aralarında Uwe Böhnhardt’ın da olduğu kişilere açılmış olan ceza davasında, Böhnhardt için yalan ifade vermiş olduğunu anlatmıştı. Bu yalan ifade o zamanlar Böhnhardt’ın serbest bırakılmasının nedenlerinden biri olmuştu. Tanık bunun da ötesinde Zschäpe ve Wohlleben’in de olaya karışmış olduğunu belirtti. Wohlleben’in savunması mantıklı şekilde tanığı yalancı olarak göstermeye çalışarak sorgusunun ardından „gerçeke uygun ifade vereceğine“ yemin etmesi için dilekçe verdi. Avukat Klemke dilekçeyi gerekçelendirirken çok abartılı ifadeler kullansa da tanığın çok sayıdaki sorgusu sırasında verdiği yer yer uyuşmayan ifadelerin neden kasti bir yalan ifadeye işaret ettiğini açıklayamadı. Buna karşın müdahil davacları tanığın tüm sorgular boyunca verdiği ifadelerin özünde tutarlı olduğunu ortaya koydu. Müdahil avukat von der Behrens özetledi: „Tanığın burada ayrıntılı ve somut bir şekilde ifade verme cesaretini göstermesi takdire şayan.“ Wohlleben’in savunmasının verdiği dilekçe, kısa bir sürüncemenin ardından reddedildi.
Bu bağlamda şaşırtıcı olansa Zschäpe’nin savunmasının, müvekkillerini grubun ilk başlarda işlediği suçlardan birinin ortağı olarak gösteren bu tanığa özel ilgi göstermemesiydi.