Wohlleben’in savunmasının mütalaasına devam

Wohlleben’in avukatı Klemke’nin mütalaasının bugünkü devamına dair dün söylememiş olduğumuz yeni bir şey yok. Klemke de savunmanın vermiş olduğu halk ölümü dilekçesini savunmayı denedi. Klemke „mizahının“ söz konusu olduğu yerler (örneğin Klemke’nin müdahil davacıların mahkeme salonundan nasıl „göçeceklerini“ görmek için bu dilekçeyi bir kez daha sunmak istediği ifadesi gibi- çok komik, çünkü o zaman avukatların kendileri göçmen olacaklar!“) dışında bu çıkışta da yeni bir şey yoktu.

Söz konusu edilmeye değer olan tek şey, Klemke’nin (kendi standartlarına göre nispeten üstü kapalı şkilde ifade etse de) özellikle de Carsten Schultze’nin „eşcinsel eğilimlerini çekinmeden yaşayabileceği güzel yeni hayatı“ndan bahsederkenki aşağılayıcı tonlamasında kendini belli eden eşcinsel düşmanlığıydı. Okumaya devam et →