Duruşma günü başına bir tanık

Günün en ilginç sorusu duruşmanın gerçekten gerçekleşip gerçekleşmeyeceğiydi, çünkü Wohlleben’in savunmasının 16 ve 17 Kasım tarihlerinde vermiş olduğu iki taraflılık nedeniyle red dilekçesiyle ilgili düne kadar hala verilmiş bir karar yoktu. Duruşmanın tam başlangıcında 16.11 tarihli dilekçenin reddedildiği kararı bildirildi. Böylece duruşmaya devam edilebildi. İkinci dilekçeyle ilgili kararın da yarına kadar verilmiş olması gerekiyor.

Ardından tramvay son duraktaki saldırıyla ilgili başka bir tanık dinlendi. Bu tanık o zamanlar orada bulunan bir inşaat işletmesinin sahibiydi.  Tanık, firmasının yaptığı çocuk oyun parklarında, monte edilmiş olarak teslim edilen ahşaptan küçük oyun evlerinin de bulunduğu bilgisini verdi. Böylesi bir evin hiç onun (çitle çevrili olmayan) arazisinde durup durmadığını hatırlamıyordu. Ama nihayetinde  saldırı kurbanının ikna edici ifadesinin (bkz. 08.11.2016) ardından tüm bu detayların çok da önemi yok.

Bunun ardından sanık Wohlleben’in el konulan bilgisayar ve harddisklerindeki verilerle ilgili çok sayıda belge okundu. Bunlar arasında örneğin Nazi müziğin en çirkin örneklerinden oluşan büyük bir seçki de vardı.

Bu oldukça mütevazi delil programının ardından heyet başkanı duruşmayı 12:20’ye doğru sonlandırdı.